Δευτέρα 15 Μαρτίου 2010

Ο Χρόνος

Ο χρόνος τρέχει.. Μα όντως τρέχει ή δεν πρέπει να βιαζόμαστε;

Χρόνος και κυπριακό είχαν από ανέκαθεν μια στενή σχέση. Άλλοι θεωρούσαν ότι ο χρόνος δεν παίζει καμία σημασία πλέον στο κυπριακό, αφού όση ζημιά μπορούσε να κάνει την έκανε (βλέπε δηλώσεις του τέως Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας). Άλλοι πάλι, κρούουν συνεχώς τον κώδωνα του κινδύνου, λέγοντας ότι όσο περνά ο καιρός η κατάσταση με το κυπριακό δυσχαιρένει. Ποια είναι η αλήθεια; Όντως δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας και όλοι αυτοί που μιλούν για τα χρονικά πλαίσια που έχουν στενέψει, φωνάζουν άνευ λόγου και αιτίας;

Νομίζω πως αν κάποιος σταθεί μόνο στις τελευταίες εξελίξεις μπορεί εύκολα να συνειδητοποιήσει πως ο χρόνος καλπάζει εις βάρος μας και καλά κάνουμε να το συνειδητοποιήσουμε. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η πρόσφατη απόφαση του ΕΔΑΔ που αναγνωρίζει την 'Επιτροπή Αποζημιώσεων' για τις προσφυγές των Ελληνοκυπρίων για τη διεκδίκηση των περιουσιών τους στα κατεχόμενα, που μας έπιασε για ακόμα μια φορά στον ύπνο.

Στο άμεσο μέλλον βρίσκονται οι εκλογές του Απριλίου στα κατεχόμενα, που θεωρείται ότι θα κρίνουν και την έκβαση των συνομιλίων, αφού με μια πιθανή εκλογή του Έρογλου τα πράγματα θα καταστούν πολύ δύσκολα για την πλευρά μας μια και είναι γνωστές οι ακραίες του θέσεις περί λύσης δύο κρατών. Και εκεί ακριβώς, που όλα έδειχναν την υπεροχή Έρογλου στις εκλογές, έρχεται η παρέμβαση της Τουρκίας και η αιφνίδια υποψηφιότητα του Ερτουγρούλογλου, προερχομένου από το ίδιο κόμμα με τον Έρογλου. Για ποιο λόγο η Τουρκία να παρεμβαίνει και να υποβοηθά την εκλογή Ταλάτ; Τι έχει η ίδια να κερδίσει; Γιατί οι Ερτογάν και Μπαγίς συναντιόνται με Ελληνοκύπριους δημοσιογράφους και μιλούν για απόσυρση των τουρκικών στρατευμάτων και "επίτευξη μιας συνολικής διευθέτησης" στο κυπριακό; Ίσως τελικά όντως η Τουρκία επιθυμεί την λύση του κυπριακού; Και γιατί τώρα; Τι ρόλο έχουν να παίξουν οι χρονικές συγκυρίες;

Πολύ εύστοχα επισημαίνει ο Διονύσης Διονυσίου στο άρθρο του (εφημερίδα Πολίτης, 14/3/2010, σελ. 3, κωδικός άρθρου 934738, http://www.politis-news.com/cgibin/hweb?-A=934738&-V=columns) τη σημασία του χρόνου στην προσπάθεια επίλυσης του κυπριακου. Παραθέτω ένα απόσπασμα:

'Όσο η Τουρκία ενδιαφέρεται να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ο χρόνος έχει σημασία για μας. Είναι ξεκάθαρο ότι μπροστά στο στόχο της ένταξης στην ΕΕ η Τουρκία έχει περάσει το Κυπριακό σε δεύτερη μοίρα και δείχνει έτοιμη για κάποιες υποχωρήσεις. Έχει λοιπόν τεράστια σημασία το Κυπριακό να λυθεί τώρα. Εάν την επόμενη διετία η ενταξιακή προοπτική της Τουρκίας τερματισθεί, με την ΕΕ να της προτείνει κάποιου άλλου είδους σχέση, δεν θα θελήσει να το λύσει ποτέ. Με βάση την απόφαση του ΕΔΑΔ απλώς θα βάλει κάτω ένα κονδύλι μερικών δις και θα αγοράσει τις περιουσίες των προσφύγων και το θέμα θα λήξει οριστικά. Είναι ψευδαίσθηση λοιπόν ότι η Κύπρος θα έχει εσαεί το δικαίωμα των μικρών βέτο και θα επηρεάζει την ένταξη της Τουρκίας. Τα μικρά βέτο θα ισχύουν για λίγο ακόμα και εφόσον οι μεγάλες χώρες της ΕΕ δεν βιάζονται να τοποθετηθούν επί της ουσίας, κατά πόσον θέλουν δηλαδή ή όχι την Τουρκία ως πλήρες μέλος της ΕΕ. Αν κάποια στιγμή της ανακοινώσουν ότι δεν θα γίνει ποτέ πλήρες μέλος, τι να τα κάνουμε τα βέτο; Για τα επόμενα δύο χρόνια, λοιπόν, όπου αναμένεται να ξεκαθαρίσει πλήρως η τύχη της Τουρκίας για ένταξη ή όχι, η ΕΕ για δεύτερη φορά μας κάνει ένα μεγάλο δώρο: Μας επιτρέπει να χρησιμοποιήσουμε το τεράστιο πολιτικό της εκτόπισμα για να διαπραγματευθούμε σχεδόν επί ίσοις όροις με την Τουρκία τη λύση του Κυπριακού'

Είναι καιρός να ξυπνήσουμε.. Πόσες φορές να μας πιάνουν οι άλλοι στον ύπνο; Γιατί πάντα εμείς βρισκόμαστε προ τετελεσμένων γεγονότων; Γιατί οι πολιτικοί μας δεν αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα; Είναι τόσο δύσκολο να δουν λίγο πέρα από τη μύτη τους; Θα μου πείτε έχει 35 και βάλε χρόνια που προσπαθούν να κάνουν κάτι... Προσπαθούν να ξυπνήσουν από τον λήθαργο που έχουν πέσει χρόνια τώρα.. Ο χρόνος περνά... Η μαλλον τρέχει με καλπάζοντες ρυθμούς. Δυστυχώς, αν δεν ξυπνήσουμε τώρα μια και καλή, πολύ φοβάμαι ότι το πουλλίν θα πετάσει για τα καλά...



Υ.Γ. Για όσους ενδιαφέρονται σήμερα 15 Μαρτίου 2010 και ώρα 19:15 η Δικοινοτική Πρωτοβουλία ΕΝΩΜΕΝΗ ΚΥΠΡΟΣ διοργανώνει συζήτηση για την έκβαση των συνομιλιών και την άναγκη ύπαρξης λύσης με Ελληνοκύπριους και Τουκοκύπριους ομιλητές. Περισσότερες πληφορίες στο http://www.epanenosi.com/.

2 σχόλια:

  1. Ενδιαφέρον άρθρο...

    Με προβληματίζει και μένα αυτή η αιφνίδια υποψηφιότητα του Ερτουγρούλογλου (εντολή από την Τουρκία).

    Φυσικά δεν θα παίξει κανένα ρόλο εάν το εκλογικό τους σύστημα είναι το ίδιο με το δικό μας: να περιλαμβάνει δηλαδή και δεύτερο γύρο. Σε αυτή την περίπτωση, μετά που θα περάσει (που θα περάσει) ένας εκ των δυο δεξιών υποψηφίων, στο δεύτερο γύρο πάλι θα συσπειρωθούν και θα κερδίσουν τη μονομαχία...

    Παρατηρώ, επίσης, πως εδώ άλλαξαν θέσεις οι αριστεροί και οι δεξιοί. Πού ήμασταν και πού φτάσαμε... Μπροστά μας έχουμε την εκλογική αναμέτρηση στα κατεχόμενα. Και όλος ο κόσμος τον οποίο θεωρούσαμε ιμπεριαλιστικό υποστηρίζει τον «αριστερό» υποψήφιο, όχι τον δεξιό. Γιατί άραγε; Τι έπαθαν άραγε εκείνοι που έκαναν τα πάντα για να απαλλαχτούν από το σοσιαλισμό και τον κομουνισμό για ένα ολόκληρο αιώνα και μάλιστα δολοφόνησαν εκατομμύρια ανθρώπους για το σκοπό αυτό; Από πότε καίγονται από επιθυμία για να κερδίσει μια εκλογική αναμέτρηση ένας «αριστερός» υποψήφιος; Πράγματι αυτό συμβαίνει επειδή θέλουν λύση και ειρήνη; Από πότε οι ιμπεριαλιστές έγιναν υποστηρικτές της λύσης και της ειρήνης; Από πότε βλέπουν ως κίνδυνο για τους ίδιους έναν πραγματικό ηγέτη της (ακρο)δεξιάς; Μήπως είχαμε διανοηθεί ποτέ ότι η Αμερική και η Τουρκία (και η Ευρώπη) θα υποστήριζε μια μέρα τον Ταλάτ απέναντι στον Έρογλου;

    Και ερωτώ: Μήπως ο Ταλάτ είναι πιο πολύ αφοσιωμένος σε αυτήν από ότι ο Έρογλου;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. φίλε ανώνυμε, αυτή την μικρότερη αφοσίωση που λες, ακόμα κι αν ισχύει, γιατί θα πρέπει να την εκλάβουμε θετικά;

    Εξαιρετικό το άρθρο κατά την άποψή μου. Το ζητούμενο είναι οι διαπιστώσεις αυτές να ξυπνήσουν όντως το ξερό μας κεφάλι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή