Ακούω συνεχώς κατηγορίες εναντίον κάποιων συγκεκριμένων ζητημάτων:
1) εκ περιτροπής προεδρία
2) σταθμισμένη ψήφος
Πρώτ' απ' όλα, νιώθω την ανάγκη να αναφέρω ότι αυτά τα δύο ζητήματα είναι επουσιώδη σε σχέση με άλλα πολλά ζητήματα που θα κληθούμε να λύσουμε ακόμα. Γενικότερα το ζήτημα της διακυβέρνησης δεν έχει τη βαρύτητα την οποία προσπαθούν να του προσδώσουν. Σε αυτό ευθύνεται και το γεγονός ότι ο κ.Χριστόφιας αφιέρωσε σ' αυτό πάρα πολύ χρόνο συνομιλώντας με τον Ταλάτ. Ίσως και λόγω του ότι ακριβώς είναι ένας τομέας στον οποίο θα γινόταν (και γίνεται) εύκολη προπαγάνδα και εύκολη μηδενιστική πολιτική από τους πολέμιους της (ομοσπονδιακής) λύσης στο σύνολό της. Άλλα θα κρίνουν κατά την άποψή μου την βιωσιμότητα ή μη της λύσης. Θα τα εκθέσω όμως σε άλλη μου ανάρτηση.
Προσωπική μου θέση ότι το προεδρικό συμβούλιο του Σχεδίου Ανάν που προέβλεπε αναλογία 4-2 ήταν κατά πολύ προτιμότερο. Στο συμβούλιο αυτό θα περιερχόταν εκ περιτροπής η προεδρία του σε όλα τα μέλη του, όμως οι εκτελεστικές αρμοδιότητες θα ασκούνταν από το συμβούλιο στο σύνολό του. Ο Προεδρεύων δηλαδή θα είχε περιορισμένη δύναμη. Όμως οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι το σύστημα της εκ περιτροπής έχει το θετικό ότι γίνεται πιο εύκολα κατανοητή (και εύκολα παρερμηνεύεται επίσης) από τον κόσμο (ο κόσμος το εχει συνηθίσει να λειτουργεί), αλλά και προβάλλει ως μάλλον πιο εύκολα λειτουργική. Διότι στο προεδρικό συμβούλιο οι πλείστες αποφάσεις (αν κάνω λάθος παρακαλώ διορθώστε με) έπρεπε να λαμβάνονται με ομοφωνία.
Για την εκ περιτροπής άκουσα το εξής επιχείρημα για τη ρατσιστικότητα της λύσης:
"Υπάρχει πρόβλημα με την εκ περιτροπής Προεδρία καθώς εδώ δεν εκλέγεται ο πιο ικανός αλλά επιβάλλεται να κυβερνήσει κάθε φορά κάποιος λόγω εθνικής καταγωγής και όχι βάση προσόντων. Και αυτό συμβαίνει και την περίοδο που θα είναι η σειρά να μπει Έλληνας Πρόεδρος καθώς στερεί το δικαίωμα σε ένα πιο αρεστό Πρόεδρο που πιθανώς να ανήκει στην τουρκική μειονότητα".
Αυτό μας φέρνει όμως στους λόγους για τους οποίους συζητούμε εκ περιτροπής. Αν οι Ε/Κ και οι Τ/Κ δεν είχαν κανένα πρόβλημα και δεν διαχωρίζονταν, τότε αυτό θα σήμαινε ότι δεν υπήρχε στην ουσία ο οποιοσδήποτε διαχωρισμός και άρα θα μπορούσε να εφαρμοστεί άψογα ένα ενιαίο κράτος. Και τότε ένα άτομο θα ήταν μία ψήφος.
ΟΜΩΣ, μας περνάτε για βλάκες; Ή μήπως νομίζετε ότι στην άλλη πλευρά (οι Τ/Κ) είναι βλάκες; Ξεχνούμε μου φαίνεται το παρελθόν. Είναι φανερό ότι έχει κλονιστεί η εμπιστοσύνη ανάμεσά μας. Είναι φανερό ότι η μια κοινότητα δεν εμπιστεύεται την άλλη ότι θα εφαρμόσει τα συμφωνηθέντα, όχι να ψηφίσουν τον "πιο ικανό" για πρόεδρο! Το παρελθόν είναι ένας παράγοντας που μας διαχωρίζει και ανατρέπει κάθε τέτοια σκέψη. Για παράδειγμα έχουμε "καθαρίσει" άμαχο Τ/Κ πληθυσμό κι αυτοί έκαναν το αντίστοιχο σε Ε/Κ. Ο διαχωρισμός είναι κάτι δεδομένο και δεν τίθεται προς αμφισβήτηση από επιχειρήματα που άλλα θέλουν, άλλα λένε και άλλα εννοούν. Ακόμα και τα ΜΜΕ σε κάθε κοινότητα αναφέρονται στο τι "κερδίσαμε" και τι "χάσαμε" πάντα με το πρώτο πληθυντικό πρόσωπο να αναφέρεται στην δική μας κοινότητα, όποια κι αν είναι.
Συνεπώς, προσπαθούμε να βρούμε μια λύση που να δίνει αρκετά εχέγγυα και στους μεν και στους δε, ότι θα εκπροσωπούνται στην κεφαλή του κράτους. Διότι δεν έχουμε εμπιστοσύνη για οτιδήποτε άλλο. Δεν είναι καλή η εκ περιτροπής για ένα κράτος, όμως σε αυτόν τον τόπο, αυτή τη χρονική στιγμή, όσοι θέλουν επανένωση του τόπου, πρέπει να αντιληφθούν την πραγματική σημασία της εκ περιτροπής.
Ακόμα επιπρόσθετο θετικό σημείο για την εκ περιτροπής είναι η σταθμισμένη ψήφος. Κατά την άποψή μου και εξ' όσων έχω διαβάσει σχετικά με αυτό, είναι κάτι θετικό υπό την έννοια ότι, ενώ είχαμε στο νου ότι τον τουρκοκύπριο αντιπρόεδρο (ή εκ περιτροπής πρόεδρο) θα εξέλεγαν μόνοι τους οι Τ/Κ, με τη σταθμισμένη ψήφο δίνεται δικαίωμα στους Ε/Κ να επηρεάζουν αυτή την εκλογή. Με το ίδιο σκεπτικό φυσικά οι Τ/Κ θα ψηφίζουν και για τον Ε/Κ Πρόεδρο (ή εκ περιτροπής πρόεδρο). Αυτό θεωρώ ότι είναι ένας συνενωτικός παράγοντας που εκ των πραγμάτων θα βοηθήσει στο να αντιληφθούμε τον τόπο μας ως ένα. Κι ακόμα κάτι: Εξασφαλίζεται ότι ως ένα βαθμό, θα εκλέγονται άνθρωποι που είναι αρεστοί και από τις δύο πλευρές. Μια εκτενέστερη ανάλυση και συζήτηση για τη σταθμισμένη ψήφο εδώ από τον Στροβολιώτη.
1) εκ περιτροπής προεδρία
2) σταθμισμένη ψήφος
Πρώτ' απ' όλα, νιώθω την ανάγκη να αναφέρω ότι αυτά τα δύο ζητήματα είναι επουσιώδη σε σχέση με άλλα πολλά ζητήματα που θα κληθούμε να λύσουμε ακόμα. Γενικότερα το ζήτημα της διακυβέρνησης δεν έχει τη βαρύτητα την οποία προσπαθούν να του προσδώσουν. Σε αυτό ευθύνεται και το γεγονός ότι ο κ.Χριστόφιας αφιέρωσε σ' αυτό πάρα πολύ χρόνο συνομιλώντας με τον Ταλάτ. Ίσως και λόγω του ότι ακριβώς είναι ένας τομέας στον οποίο θα γινόταν (και γίνεται) εύκολη προπαγάνδα και εύκολη μηδενιστική πολιτική από τους πολέμιους της (ομοσπονδιακής) λύσης στο σύνολό της. Άλλα θα κρίνουν κατά την άποψή μου την βιωσιμότητα ή μη της λύσης. Θα τα εκθέσω όμως σε άλλη μου ανάρτηση.
Προσωπική μου θέση ότι το προεδρικό συμβούλιο του Σχεδίου Ανάν που προέβλεπε αναλογία 4-2 ήταν κατά πολύ προτιμότερο. Στο συμβούλιο αυτό θα περιερχόταν εκ περιτροπής η προεδρία του σε όλα τα μέλη του, όμως οι εκτελεστικές αρμοδιότητες θα ασκούνταν από το συμβούλιο στο σύνολό του. Ο Προεδρεύων δηλαδή θα είχε περιορισμένη δύναμη. Όμως οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι το σύστημα της εκ περιτροπής έχει το θετικό ότι γίνεται πιο εύκολα κατανοητή (και εύκολα παρερμηνεύεται επίσης) από τον κόσμο (ο κόσμος το εχει συνηθίσει να λειτουργεί), αλλά και προβάλλει ως μάλλον πιο εύκολα λειτουργική. Διότι στο προεδρικό συμβούλιο οι πλείστες αποφάσεις (αν κάνω λάθος παρακαλώ διορθώστε με) έπρεπε να λαμβάνονται με ομοφωνία.
Για την εκ περιτροπής άκουσα το εξής επιχείρημα για τη ρατσιστικότητα της λύσης:
"Υπάρχει πρόβλημα με την εκ περιτροπής Προεδρία καθώς εδώ δεν εκλέγεται ο πιο ικανός αλλά επιβάλλεται να κυβερνήσει κάθε φορά κάποιος λόγω εθνικής καταγωγής και όχι βάση προσόντων. Και αυτό συμβαίνει και την περίοδο που θα είναι η σειρά να μπει Έλληνας Πρόεδρος καθώς στερεί το δικαίωμα σε ένα πιο αρεστό Πρόεδρο που πιθανώς να ανήκει στην τουρκική μειονότητα".
Αυτό μας φέρνει όμως στους λόγους για τους οποίους συζητούμε εκ περιτροπής. Αν οι Ε/Κ και οι Τ/Κ δεν είχαν κανένα πρόβλημα και δεν διαχωρίζονταν, τότε αυτό θα σήμαινε ότι δεν υπήρχε στην ουσία ο οποιοσδήποτε διαχωρισμός και άρα θα μπορούσε να εφαρμοστεί άψογα ένα ενιαίο κράτος. Και τότε ένα άτομο θα ήταν μία ψήφος.
ΟΜΩΣ, μας περνάτε για βλάκες; Ή μήπως νομίζετε ότι στην άλλη πλευρά (οι Τ/Κ) είναι βλάκες; Ξεχνούμε μου φαίνεται το παρελθόν. Είναι φανερό ότι έχει κλονιστεί η εμπιστοσύνη ανάμεσά μας. Είναι φανερό ότι η μια κοινότητα δεν εμπιστεύεται την άλλη ότι θα εφαρμόσει τα συμφωνηθέντα, όχι να ψηφίσουν τον "πιο ικανό" για πρόεδρο! Το παρελθόν είναι ένας παράγοντας που μας διαχωρίζει και ανατρέπει κάθε τέτοια σκέψη. Για παράδειγμα έχουμε "καθαρίσει" άμαχο Τ/Κ πληθυσμό κι αυτοί έκαναν το αντίστοιχο σε Ε/Κ. Ο διαχωρισμός είναι κάτι δεδομένο και δεν τίθεται προς αμφισβήτηση από επιχειρήματα που άλλα θέλουν, άλλα λένε και άλλα εννοούν. Ακόμα και τα ΜΜΕ σε κάθε κοινότητα αναφέρονται στο τι "κερδίσαμε" και τι "χάσαμε" πάντα με το πρώτο πληθυντικό πρόσωπο να αναφέρεται στην δική μας κοινότητα, όποια κι αν είναι.
Συνεπώς, προσπαθούμε να βρούμε μια λύση που να δίνει αρκετά εχέγγυα και στους μεν και στους δε, ότι θα εκπροσωπούνται στην κεφαλή του κράτους. Διότι δεν έχουμε εμπιστοσύνη για οτιδήποτε άλλο. Δεν είναι καλή η εκ περιτροπής για ένα κράτος, όμως σε αυτόν τον τόπο, αυτή τη χρονική στιγμή, όσοι θέλουν επανένωση του τόπου, πρέπει να αντιληφθούν την πραγματική σημασία της εκ περιτροπής.
Ακόμα επιπρόσθετο θετικό σημείο για την εκ περιτροπής είναι η σταθμισμένη ψήφος. Κατά την άποψή μου και εξ' όσων έχω διαβάσει σχετικά με αυτό, είναι κάτι θετικό υπό την έννοια ότι, ενώ είχαμε στο νου ότι τον τουρκοκύπριο αντιπρόεδρο (ή εκ περιτροπής πρόεδρο) θα εξέλεγαν μόνοι τους οι Τ/Κ, με τη σταθμισμένη ψήφο δίνεται δικαίωμα στους Ε/Κ να επηρεάζουν αυτή την εκλογή. Με το ίδιο σκεπτικό φυσικά οι Τ/Κ θα ψηφίζουν και για τον Ε/Κ Πρόεδρο (ή εκ περιτροπής πρόεδρο). Αυτό θεωρώ ότι είναι ένας συνενωτικός παράγοντας που εκ των πραγμάτων θα βοηθήσει στο να αντιληφθούμε τον τόπο μας ως ένα. Κι ακόμα κάτι: Εξασφαλίζεται ότι ως ένα βαθμό, θα εκλέγονται άνθρωποι που είναι αρεστοί και από τις δύο πλευρές. Μια εκτενέστερη ανάλυση και συζήτηση για τη σταθμισμένη ψήφο εδώ από τον Στροβολιώτη.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου